Boston

We reizen van Naples naar Boston. Na wat gedoe met de routeplanner komen we op Route 90 die ons naar Boston moet brengen. Op 80 kilometer van Boston beginnen zich al files te vormen. Zonder aanwijsbare redenen rijden we kilometers hortend en stotend voort. De oorzaak lijkt in het angsthazerige rijden van de Amerikanen en het feit dat vrachtauto's geen snelheidsbeperking hebben. Die gaan dus regelmatig naar de linkerbaan vanwege langzaam rijdende auto's en caravan combinaties. We gaan wat eerder van de 90 af en rijden daarna redelijk  soepel naar Malden, een voorstad in het Noorden van Boston. Daar hebben we een appartement via Airbnb gehuurd. Elaine ontvangt ons hartelijk en legt wat dingen uit. We leveren de auto in op het vliegveld en kopen kaartjes voor het openbaar vervoer. We eten wat downtown Boston en gaan dan terug. Het vele file rijden was  toch knap vermoeiend.

                                                

Zaterdag naar de dierentuin, Franklin Park Zoo. Leuke behapbare dierentuin. Wel veel hoge hekken. We merken dat de vermoeidheid aardig  heeft toegeslagen. Bij de Frog Pond in Boston Commons hebben we wifi en kunnen we even ongegeneerd Pokemons jagen. In de ondiepe vijver zoeken hele gezinnen hun verkoeling, gelukkig bewaakt door een hele batterij lifeguards. Aan het begin van de avond gaan we naar het Prudentialcentre waar je  op de 50ste verdieping over de stad kunt kijken. Het  is wel wat heiig,  maar  het stadion van de Red Soxs is goed te zien. We eten bij een Mexicaanse variant van de Mac en gaan dan terug. Het miezert een beetje, maar  dat voelt als een warme douche.

  

Voor zondag is voorspeld dat het 34 graden wordt met hoge luchtvochtigheid. We shoppen wat downtown, hangen wat in het park en vinden een unieke schoenwinkel die verstopt is achter een facade van een gedateerde levensmiddelen winkel. Via de frisdrankenautomaat kom je in de winkel. Grappig concept. Via Newbury lopen we terug. Mooie straat met leuke winkeltjes en heerlijke frozen yoghurt.

Maandag vliegen we via  Amsterdam naar Düsseldorf terug.  Dinsdag in de loop van de dag zijn we dan weer thuis. Voelt alsof we maanden zijn weggeweest.

Meer foto's vind je hier: https://goo.gl/photos/hznyapHBeV4Uptbi7

Waterval en geocachen

Vandaag is het nog steeds benauwd. Er wordt wat onweer voorspeld. We verkennen Naples en maken een wandeling langs en in de bedding van een waterval. Daarna terug naar het huisje. Alle reizen, airconditioning en vreemde bedden eisen hun tol. Aan het eind van de middag regent het warm water. Daardoor gaat de temperatuur iets naar beneden waardoor het buiten net wat dragelijker wordt. We eten buiten aan de picknicktafel, die met deze temperaturen zo weer droog is. 's Avonds vinden we nog een geocach en zien we onderweg zo'n 20 herten in de velden lopen. Helaas geen mountainlion, want het dier op de weg bleek toch echt de Golden Retriever van de buren.

 

Meer foto's vind je hier: https://goo.gl/photos/9zioT8g2FAHSX5kZ7

Seneca Falls

Toen we een tussenstop zochten tussen Burlington en Boston noemde Maaike: Seneca Falls. In deze plaats vond de eerste conferentie over vrouwenrechten plaats. Vijf vrouwen uit deze omgeving organiseerden de eerste bijeenkomst over de gelijkheid van mannen en  vrouwen. Ze stelden een declaration of sentiments op waarin ze dit beschreven. Opvallend is dat vier van de vijf vrouwen Quakers waren. Deze voorvechters van vrouwenrechten waren ook betrokken bij de zogenaamde underground highway. Dit was de smokkelroute van gevluchte slaven uit het Zuiden naar Canada. Mooie tentoonstelling over mensen die gaan voor hun principes.

 

's Avonds stoken we een vuurtje achter de blokhut en roosteren we mais op de barbecue. Terwijl de lucht prachtig verkleurt valt de avond.

Meer foto's vind je hier: https://goo.gl/photos/d8BK8Qep16Xjky287

Afscheid van Burlington

Afscheid van Burlington

Na een paar prachtige dagen samen is het moment van afscheid nu toch gekomen. James heeft een late dienst en kan dus nog mee om buiten de deur te ontbijten bij Cora's. Een ontbijt/lunch diner waar je op zondag tot buiten in de rij mag staan. Vandaag is er gelukkig plek genoeg. Ze serveren alles wat je maar kunt voorstellen bij een Amerikaans ontbijt. Opvallend is dat zout en zoet en gezond het liefst op een bord gepresenteerd wordt. We gaan goed gevuld weer naar  buiten en nemen afscheid van James. Met Ashley en de kinderen gaan we te noorden van Niagara aardbeien plukken. Tenminste dat is de bedoeling, maar het seizoen is helaas net een week voorbij. Een poging om een ijsje te kopen strandt ook in het bejaarde wijndorpje. We nemen afscheid van elkaar en hopen elkaar gauw weer te zien.

We komen de grens redelijk makkelijk over terwijl we om ons heen allemaal mensen hun auto zien uitpakken. Om 18 uur arriveren we bij de blokhut van Lisa in Naples in het Fingerlake Disctrict. Ook hier veel wijnbouw. De blokhut is van alle gemakken voorzien. Hier houden we het wel een paar dagen uit.

  

Meer foto's vind je hier: https://goo.gl/photos/TyfRpHrsSVgXcrb5A

 

Toronto Blue Jays

Toronto Blue Jays

's Ochtends gaat Carleen met Ashley en de kinderen naar de Cosco voor wat boodschappen. Het is een soort Makro waar je alleen spullen in grootverpakking kunt kopen. We slaan wat drinken en eten in voor onderweg en Gemma scoort een grootverpakking lippenbalsem voor belachelijk weing geld. 's Middags gaan we naar Toronto. We waren hier al eens eerder en hebben toen de hoge CN tower bezocht, maar erg veel  meer hebben we toen niet gezien. We verkennen de binnenstad waar veel hoogbouw is en hier en daar een overblijfsel van vroegere tijden, Vaak is het een kerk. Op het plein van  het oude gemeente huis staan de letters TORONTO die als kunstwerk bij de Pan-Amerikaanse spelen van een paar jaar geleden zijn neergezet. Ondertussen zijn ze een attractie geworden die niet meer weg te  denken valt  uit Toronto.

Aan het eind van de  middag gaan we naar het stadionwaar de Toronto Blue Jays vanavond spelen tegen Tampa Bay. Al de hele dag zien we  mensen in hun blauwe Blue Jays T-shirt en nu komen ze allemaal samen in het stadion. Vanavond zitten er 43.000. Er kunnen er nog maximaal 10.000  bij. Ook Ashley en James komen naar het stadion en we zien de Blue Jays vanaf grote hoogte winnen. Na ongeveer 3 uur is de wedstrijd  klaar en verlaten we via de altijd drukke snelwegen Toronto.

 

Hier vind je meer foto's: https://goo.gl/photos/RGiJMwbAVS12z6k86

Zondag aan het strand

Zondag aan het strand

Vandaag gaan we na een zondags ontbijt met wafels met maple sirup op bezoek bij vrienden van Ashley en James. Die hebben een gezellig samenzijn na de kerkdienst waar de gastheer de voorganger was. Veel mensen met Nederlandse roots. Leuk om nog meer Canadezen te ontmoeten. Na een uurtje gaan we door naar het strand waar het al flink druk  is. Het is  half bewolkt maar flink warm, dus een duik in Lake Ontario is geen straf. Voor de kust liggen allemaal booteigenaren te pronken met hun drijvend zwartgeld. Verkwikt en daarna enigszins verbrand verlaten we het strand en gaan we naar huis, waar de ouders van Ashley ook komen om te eten. Ashleys moeder beweegt steeds minder door haar ziekte, dus we voelen ons vereert dat ze de moeite hebben willen nemen. We praten gezellig bij en het  is al ruimschoots donker als  ze weer weggaan. Mooie dag.

                    


Meer foto's vind je hier: https://goo.gl/photos/rMtbsHWp957vH9Sy5  

Bruce Trail

Bruce Trail

De kinderen gaan vanmorgen met Ashley naar een fabrieksoutlet voor schoenen. De Canadese dollar staat nog wat gunstiger dan de Amerikaanse dollar. Gemma komt weer met schoenen voor zichzelf en vriendinnen thuis. Het is vandaag al wel wat koeler dus nadat Sophia geslapen heeft gaan we een stuk lopen van The Bruce Trail.  Een lang wandelpad van 900 kilometer langs de helling die uiteindelijk uitkomt in de Niagara watervallen. Onze route is lekker bebost en we komen regelmatig rotsen uit de laatste ijstijd tegen. Het is tamelijk helder dus we kunnen vanaf de helling de skyline van Toronto zien.

We eten in de tuin van een restaurant in een nabij  gelegen dorpje. Daarna zitten we nog buiten in de tuin waar het heerlijk toeven is totdat er een stinkdier ten tonele verschijnt. Om hem niet uit te dagen zijn geur te verspreiden gaan we toch maar naar binnen.

  

Meer foto's vind je hier: https://goo.gl/photos/KmD4vs4GKV3KDTo18

Van Ottawa naar Burlington en een dagje naar Lake Ontario.

Van Ottawa naar Burlington en een dagje naar Lake Ontario.

We vertrekken  op tijd uit Ottawa. We nemen niet de snelste route naar Burlington, want die voert langs de kust van Lake  Ontario en is de drukste snelweg  van Canada. We gaan iets noordelijker en komen onderweg langs Alconquin Park, een park met veel meren waar veel moose leven, Prachtige natuur en zeker een gebied om nog eens een keer heen te gaan. Tegen zes uur komen we in Burlington aan, waar Dylan en Sophia al de hele dag op ons zitten te wachten. 's avonds eten we in de tuin.

                                   

De volgende dag is een heel  warme dag met temperaturen boven de 30 graden. Na heerlijk uitgeslapen te hebben gaan we met Ashley en de kinderen naar de waterkant van Burlington. We vangen een hoop Pokemons en vinden ook twee geocaches. Aan het eind van de middag gaat het een beetje regenen, maar dat is niet erg met deze temperaturen. 's avonds is  het heerlijk vertoeven in de tuin.

                
Meer foto's vind je hier; https://goo.gl/photos/FmqDs4tQaCvmddEB8 

Ottowa dag 2

Ottawa dag 2

Vandaag  op tijd op om naar het wisselen van de wacht te gaan en kaartjes voor het parlement te scoren. Dat  eerste lukt, maar die kaartjes lukten niet. De rij was om 9.15 uur al langer dan ik ooit bij de verkoop van een popconcert gezien heb. We passen ons plan aan en gaan na de ceremonie naar het museum. Onderweg zien we de beroemde sluizen waar in 6 stappen het hoogte verschil tussen het kanaal en de rivier wordt overbrugt.

                                 

The National Gallery is een prachtig museum  in een ruim opgezet gebouw met veel glas en licht en prachtige binnenpleinen, De collectie omvat een goede dwarsdoorsnede van de Europese kunst van de Renaissance tot nu. Echt moderne kunst ontbreekt een beetje en de sectie Canada is helaas gesloten. Maar al met al meer dan de moeite waard en ook nog een prima en betaalbaar restaurant. Na dit bezoek jagen we nog wat op koopjes en Pokomons.

                       

Meer foto's vind je hier; https://goo.gl/photos/U2Q72KgwZnvquRxGA

Dagje Ottawa

Vandaag maar eens Ottawa  echte verkennen. Na een ontbijt bij Tim Horton gaan we naar het parlementsgebouw. Dat kun je alleen met een kaartje bezoeken en die zijn voor vandaag al op. Morgenochtend maar even op tijd heen om het nog eens te proberen. Het is flink warm en we kiezen voor de hop on hop off  bus om met niet al te veel energieverlies de stad te verkennen. Halverwege de rondrit stappen we uit bij Rideau  Hall het paleis van de Gouverneur Generaal van Canada, de plaatsvervanger van Queen Elisabeth. We zien hem zelf ook nog want vandaag wordt begonnen met de restauratie van het paleis, zodat in 2017 alles  er weer piekfijn uitziet bij het 150 jarig bestaan van Canada. Onze rondleiding start daarom via de keuken van het paleis. Het gebouw is in de afgelopen decennia diverse malen uitgebreid. Naast dit publieke gebouw is er in Quebec nog een residentie,maar die is niet te bezoeken want die ligt op een militaire basis.

In het park staan bomen van staatshoofden die Canada bezochten. Voor Nederland vonden we alleen de boom van Prinses Margriet uit 1976. Zij is in Ottawa geboren. Elk uur worden hier de bondmuts soldaten gewisseld met een doedelzak ter begeleiding. Morgen maar eens naar het echte wisselen van de wacht.

 

De bus zit ondertussen aardig vol, maar we kunnen toch nog mee naar het centrum. Stappen uit bij de Notre Dame kerk. Vrij kitscherige kerk met zilver geverfde torenspitsen. Daarna lopen we via een boekhandel terug naar onze appartementen. "s avonds gaan we de stad in en halen bij Nando's wat te eten om daarna op het grasveld van het parlementsgebouw naar een lichtshow op dat gebouw te kijken. In een halfuurtje wordt de geschiedenis van Canada er doorheen gejast. Best aardig en mooi vormgegeven.

                                       

Meer foto's vind je hier: https://goo.gl/photos/XKCAK9gsSWjba7Hn7

Van Montreal naar Ottawa

Vandaag vertrekken we uit Montreal. Na het appartement opgeruimd  te hebben gaan we nog naar een laatste trekpleister van de stad. Op een heuvel met uitzicht over de hele stad ligt de Oratoire de Saint Joseph. Een kerk die erg aan Monmartre doet denken.  Het is  een echt bedevaartsoord, waar mensen nog de trap omhoog op hun knieën doen. Binnen in de kerk zijn er gelukkig roltrappen voor ons en de bedevaartgangers.De kerk is opgetrokken uit een soort basaltsteen die erg aan beton doet denken. Ondanks dat ik het toch gelukt om een intieme sfeer neer te zetten. Het smeedwerk van de deuren is zelfs tamelijk modern. Met de  verering van de priesters dei de kerk hebben gesticht heb ik wel wat moeite. Die zijn me iets te aanwezig.

De reis naar Ottawa verloopt verder redelijk voorspoedig. Zodra we rechts afgeslagen zijn van de weg van Montreal naar Toronto wordt het een stuk rustiger op de weg. We tanken onderweg nog een keer. 27 euro voor 40 liter. Dat wordt straks wel weer even wennen.

In Ottawa slapen we in een residentie van de universiteit. Die hebben we last minute geboekt omdat Booking.com de reservering bij Best Western cancelde. We hebben 2 appartementen met elk twee slaapkamers. Vrij basaal, maar op prima afstand van het centrum en de wifi doet het. 's avonds lopen we nog even de stad in om wat te eten.

 

Meer foto's vind je hier; https://goo.gl/photos/zuXU6E2jMKSnAfjK9 

Osheaga

Osheaga

Vandaag gaan we naar het muziekfestival Osheaga. Dit is een driedaags festival dat plaats vindt op een eiland in de rivier. Qua omvang is het ongeveer 2x keer zo groot als Pinkpop. maar daar merk je op het festival niet zo heel veel van. Ten opzicht van Nederlandse festivals vallen wel een aantal dingen op. Alles wordt cash afgerekend, dus geen muntjes. Het festival terrein is opvallend schoon, zeker als je bedenkt dat dit dag drie is. Dat blijft het ook gedurende de dag. 

Op meerdere plekken is wifi. Die wordt wel lastiger te bereiken als het drukker wordt, maar in sommige zones ook dan nog prima te bereiken. De hele dag lopen verkopers met bier, lemonade en vers fruit door het publiek, dus je hoeft niet elke keer in de rij daarvoor. Er wordt wel relatief  veel gerookt en met name hash. Schijnt dat die hier binnenkort ook gelegaliseerd wordt. Het hoofdpodium is twee podia naast elkaar, waardoor je op het hoofdveld voortdurend een band voor je  hebt.

We zagen een hoop bands. Zeker in de middag ook een aantal onder de bomen bekeken, want  het was flink warm. Naast het enorme hoofdpodium zagen we op kleinere podia acts als Foy Vance, Haelos Nothing but Thieves en Nathaniel Rateliff. Op het hoofdpodium zagen we Foals, Melanie Martinez, Grimes, Leon Bridges en als afsluiter Radiohead. Die speelden maar liefst 2,5 uur en eindigden met Creep. Memorabel concert.

Hier staan wat foto's. Sorry voor het meezingen.....   https://goo.gl/photos/1dbJJmKXbjXePgog9

Olympisch Stadion

Vandaag  pakken we de metro naar het Olympisch Park dat op 20 minuten rijden ligt, Het park is nu 40 jaar oud en bezig met een tweede leven. Het Olympisch stadion dat zo'n 65.000 mensen kan herbergen is nu permanent overdekt. Bij de bouw zou het een te openen dak  krijgen maar dat was pas 7 jaar  na de spelen klaar en heeft het 5 jaar gedaan. Daarna is er in het stadion gehonkbald, maar dat team is weg gekocht naar Washington. Nu is het vooral een plek voor grote evenementen.

Het  Olympische bad is met haar 7 baden nog  steeds een van de grootste zwemcomplexen ter wereld. Nog volop in gebruik. Blijft sneu dat Enith Brigitha hier geen goud heeft gewonnen vanwege de doping van de DDR zwemsters. In de tentoonstelling wordt daar nog wel wat over gezegd, maar op medalplaza staan gewoon de namen van de DDR zwemsters.

                          
Met een lift kunnen we naar de top van de toren van het stadion. Van daar heb je pracht uitzicht over Montreal en kun je goed zien dat het Velodrome een fietshelm van beton en glas in. In dat Velodrome is tegenwoordig een Biodome gevestigd waar verschillende klimaten worden nagebootst. Joost Maake en Carleen gaan daar  heen terwijl Richard met Gemma op lipstick jacht gaat. Die schijnen hier aanzienlijk goedkoper dan in Nederland te zijn. 's avonds eten we bij een bierbrouwerij aan St. Cathrinesstreet. Sportcafe met in elke ooghoek een fors beeldscherm. Prima eten.
 

Meer foto's vind je hier. https://goo.gl/photos/JQDMhCCmjN9jdVu47

Naar Montreal

We laten The White Mountains achter ons en zetten koers naar Montreal. Via Mount Masnfield, de hoogste berg van Vermont rijden we naar Montreal. Vlak bij Mount Mansfield zien we een bordje dat verwijst naar de Von Trapp Lodge. Dat wekt onze nieuwsgierigheid. Het is inderdaad de plek waar de familie Von Trapp na hun vlucht uit Oostenrijk terecht is gekomen. Ook hier genoeg Alpenweides om nog een scene uit The Sound of Music na te kunnen spelen.

In de omgeving  zien we in de namen allerlei Oosterijkse kenmerken. The Innsbruck Inn etc... We gaan Mount Mansfield niet op want om nou 50 dollar te betalen voor een parkeerplaats, dat was ons iets te grijs. Dat blijkt een goede keuze, want 10 minuten later gaan de hemelsluizen open. We rijden door naar Montreal waar we, met een half uur oponthoud  bij de grens en een file van de avondspits, aan het begin van de avond arriveren. Het appartement zit in een oude fabrieksgebouw. Op het dak is een zwembad en heb je prachtig uitzicht  op de stad. In de wijk worden veel gebouwen omgebouwd tot appartementen. Duidelijk geval van een hipster wijkje.

De volgende dag lopen we naar de  oude binnenstad, die op ongeveer 3 kilometer ligt. Afgezien van het zakencentrum is de stad redelijk laagbouw tot maximaal 3 verdiepingen. We bezoeken de Notre Dame kerk en lopen dan door naar de haven. Er hangt een prima sfeer in deze stad. In het havengebied is van alles te  doen. Een science museum, abseilen met een zip-line en een klim attractie waar je op verschillende niveau's een rondje kunt maken. Echt een gebied waar je je prima kunt ontspannen. Aan het eind van een pier vinden we nog een heel kleine geocache.

We zoeken een metrostation op en kopen een driedaagse kaart. Bij het appartement is  een goede supermarkt in de buurt waar we avondeten kopen.  's Avonds gaan Richard en Gemma nog even terug naar de stad voor Montreal by Night.

Meer foto's  vind je  hier: https://goo.gl/photos/jcH6DkMbjL594Cu48

White Mountains en op jacht naar een moose.

Vandaag maken we een rondrit door door The White Mountains, met onderweg een outlet en hopelijk in de avond een moose. We steken het park  aan de Noord-West kant in, we hebben ook wat caches voor geocaching geladen, zodat we onderweg een aantal keer uitstappen om een cache te verzilveren. De eerste stop is bij een parkeerplaats waar je een mooi uitzicht hebt over de White Mountains, die allen een naam van een Amerikaanse president hebben. Mount Pleasant was de enige niet vernoemde berg, maar die is in 1969 omgedoopt naar Mount Eisenhower.
         

Het plan om een van de bergen te beklimmen laten we varen. Het is al behoorlijk warm en om dan boven de boomgrens dik 2 uur te gaan lopen trekt toch niet zo. Dan kun je beter met je voeten in een riviertje gaan staan. Dat lukt onderweg prima, want de weg loopt lang een riviertje. Bij Mount Willey maken we een tussenstop. Bij de stuw zitten vissen die wel willen bijten op het visvoer. Met de familie Willey is het helaas niet goed afgelopen. Weggespoeld door een modderstroom.
Verderop rijden we langs Bretton Woods, dat de oplettenden onder jullie kennen van de geschiedenis en economieles. Roosevelt organiseerde hier de conferentie waar het IMF werd opgericht. Het hotel waar dat gebeurde is ondertussen vernieuwd in de spuuglelijke LEGO stijl. Fel rood dak met prefab uitstraling. Verder zijn er in het plaatsje alleen maar chalets voor de winter.
                          

Aan de andere kant van The White Mountains vinden we in North Conway een outlet waar Batavia stad nog een puntje aan kan zuigen. Het is ondertussen tegen de 35 graden, dus de airco's van de winkels zijn een verademing. Gemma en Richard scoren goed.
Via de Kancamagus Highway rijden we naar Lincoln waar we wat eten. Daarna terug over dezelfde weg op zoek naar moose. Die zien we helaas niet, wel een mooie zonsondergang en 2 vossen. In het donker rijden we weer terug naar ons huis. Best intensief  als je om elke bocht een moose verwacht. Morgen verder naar naar Canada.

Meer foto's vind je hier: https://goo.gl/photos/Fw96KpKeiTmebYdH6

Flume Gorge en Mount Cannon in The White Mountains

Na aardig bijgeslapen te hebben gaan we aan het eind van de ochtend op pad. Eerste stop is een Dunkin' Donuts voor de broodnodige koffie. Voor het gemak eten we er een bagel met ei en spek bij. Dat moeten we maar niet elke dag doen. Wat een maaltijd, 

We rijden naar het noorden naar het Franconia Notch State Park waar we een wandeling  maken langs The Flume. Een aaneenschakeling van watervallen die zich door een nauwe kloof naar beneden storten. Mooie wandeling van ongeveer anderhalf uur, met flinke hoogteverschillen. Het is gelukkig niet extreem warm en de schaduw van de bossen helpt ook mee. Overal in dit gebied zijn de sporen uit de ijstijd goed te zien. 

                             

Daarna gaan we door naar Mount Cannon waar we met een ski gondel omhoog gaan. De berg is 4100ft hoog en een van de vele skipistes in dit gebied. Die skipistes schijnen voor beren heel aantrekkelijk te zijn. Vandaag laten ze zich helaas niet zien, De wildscore van deze vakantie blijft op een vos in de tuin van het vakantiehuis staan. Misschien zien we morgen wel meer wild als we gaan rondrijden in een gedeelte waar regelmatig moose gezien worden.

                      

Meer foto's vind je hier: https://goo.gl/photos/BxkkXEapY3TnCfet5